Το The future is dark which is the best thing a future can be είναι μια performance-επιτραπέζιο παιχνίδι, που αναζητά κριτικούς τρόπους σύνδεσης με την σημερινή πραγματικότητα και ενεργοποιεί εναλλακτικές εικασίες για το μέλλον. Ξεκινώντας από το ερώτημα ‘Τι κάνω/κάνουμε τώρα;’ ως έναυσμα για τον εντοπισμό των συλλογικών ανησυχιών, η κάθε παράσταση εξερευνάει μια καινούργια θεματική. Τρεις περφόρμερς, διαφορετικες κάθε φορά, κινούνται ως πιόνια σε ένα επιδαπέδιο τοπίο από σταθμούς γνώσης/ έννοιες όπως το Παλάτι της Φεμινιστικής Διακυβέρνησης, Ο Βράχος της Ευθύνης, Το Σπήλαιο της Φροντίδας, διαγράφοντας το δικό τους προσωπικό ταξίδι, με τις συμπαίκτριες να στηρίζουν και να ενδυναμώνουν την πορεία τους, προκειμένου να φτάσουν όλες μαζί στην Αρχή/Τέλος του Κόσμου και να νικήσουν. Ενώ η απειλή Dark times are coming καραδοκεί ανα πάσα στιγμή να ανατρέψει το παιχνίδι και να διακόψει την πορεία τους, οι κανόνες του παιχνιδιού καθοδηγούν τις περφορμερ/παίκτριες μέσα από χορογραφικά και δραματουργικά scores στην παραγωγή ποιητικών μανιφέστων, φαντασιακών αφηγήσεων, κριτικών ερωτημάτων και ενσώματων τοπίων.
To προτζεκτ διαμορφώνεται από τη χορογραφική και δραματουργική πρακτική των δύο δημιουργών του, Πέτρου Κονναρή και Ροδιάς Βόμβολου, και ερευνά την σύνδεση μεταξύ της λογικής ενος επιτραπέζιου και της χορογραφική σκέψης, θολώνοντας τη γραμμή μεταξύ παραστατικών τεχνών και καθημερινότητας. Το επιτραπέζιο παιχνίδι ως μια φαντασιακή παραστατική σκηνή προτείνει μια οριζόντια ανακατανομή της αυτενέργειας και των ιεραρχιών εξουσίας, ένα ανοιχτό, ευάλωτο και παιχνιδιάρικο χώρο που φιλοξενεί κριτική σκέψη, διάλογο και αναστοχασμό άμεσα τροφοδοτούμενα από το χορό, τις σωματικές πρακτικές και τη δραματουργία. Ενα τοπίο μέσα στο οποίο μπορεί να ενεργοποιηθεί ένα συλλογικό σκεπτόμενο σώμα ως μια άσκηση στη συνδεσιμότητα, και τελικά ίσως και στη δράση.
Στις 13, 14, 20 και 21 Ιουνίου, το κοινό γίνεται μάρτυρας στην εξέλιξη του παιχνιδιού- performance και συμμετέχει στην επιλογή του θέματος. Επιπλέον, μεταξύ 16 και 19 Ιουνίου, το κοινό έχει τη δυνατότητα να παίξει το παιχνίδι με άλλα άτομα, συζητώντας τις δικές του ανησυχίες για τη σημερινή πραγματικότητα και βιώνοντας από μέσα την ενεργοποίηση μιας συλλογικής, κριτικής ατμόσφαιρας και τη διαπραγμάτευση που προκύπτει παίζοντας.
* Ο τίτλος δανείζεται από μια φράση που έγραψε η Virginia Woolf στο ημερολόγιό της το 1915 ενόψει της αρχής του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, σαν μια προσπάθεια για διατήρηση της ελπίδας.
Συντελεστές:
Δημιουργία: Πέτρος Κονναρής, Ροδιά Βόμβολου
Σκηνογραφία/ Οπτική Ταυτότητα παιχνιδιού: Χρύσα Γεωργίου
Περφόρμερς: Ελεάνα Αλεξάνδρου, Κωνσταντίνα Σκαλιώντα, Αρετή Χουρδάκη, Κωσταντίνα Πήτερ, Μίριαμ Γκατ
Παιδιά της γνώσης: Μαρίτα Αναστάση, Σέτα Αστραίου− Καρύδη, Ευαγόρας Βανέζης, Ελένη Μυλωνά, Δέσποινα Μιχαηλίδου, Μπελίντα Παπαβασιλείου, Χρήστος Πολυμενάκος, Ροζ, Ελευθερία Σωκράτους
Γραφιστικά: Μαίρη Πηλλακούρη
Επιμέλεια/κατασκευή ηλεκτρολογικών: Γιάννης Πουλάκης
Τεχνική Υποστήριξη: Αντρέας Πέτρου
13,14,20,21 Ιουνίου ώρα 20:00
Είσοδος Ελεύθερη!
Διάρκεια παράστασης: 120’
sic. contemporary culture (Μέγαρο Μιτσή 3, Λευκωσία)
Συμμετοχικό παιχνίδι − Ελάτε να παίξετε μαζί μας: 16, 19 Ιουνίου ώρα 18:00, 17, 18 Ιουνίου ώρες 10:00, 18:00 (Απαραίτητη η προκράτηση στο:
https://forms.gle/PCzCRe7QAXPLjvAn9)
Διάρκεια συμμετοχικού παιχνιδιού: 180’
Στο πλαίσιο του προγράμματος Τερψιχόρη 2025 του Τμήματος Σύγχρονου Πολιτισμού - Υφυπουργείο Πολιτισμού Κύπρου.
Σύντομο Βιογραφικό:
Ο Πέτρος Κονναρής είναι performance artist που δουλεύει μεταξύ των πεδιών του χορού, του live art και της συμμετοχικής τέχνης. Η Ροδιά Βόμβολου είναι δραματουργός και ερευνήτρια που δουλεύει στο πεδίο της χορογραφίας. Η συνεργασία τους ως χορογράφος και δραματουργός ξεκίνησε το 2020 με το έργο The only thing that matters is how much you love στο πλαίσιο του προγράμματος φιλοξενίας Moving the New της Στέγης Χορού Λεμεσού, και συνεχίστηκε ανεξάρτητα στη δημιουργία των έργων Performing Silence (2021) και Feel free to take a nap (2023). Το The Future is dark which is the best thing a future can be είναι το πρώτο έργο που συνδημιουργούν.
//
The future is dark which is the best thing a future can be is a performance-board game that seeks critical ways of connecting with today's reality and activates alternative speculations about the future. Starting from the question 'What am I doing/ are we doing now?' as a trigger for identifying collective urgencies, each performance explores a new theme. Three performers, different each time, move as pawns across a floored landscape of stations of knowledge/notions such as The Palace of Feminist Governance, The Rock of Responsibility, The Cavern of Care, charting their own personal journey, while supporting each other and empowering their journey, in order to reach the Beginning/End of the World all together and win. While the threat Dark times are coming lurks constantly to subvert the game and interrupt their course, the rules of the game guide the performers through choreographic and dramaturgical scores in the production of poetic manifestos, speculative narratives, critical questions and embodied landscapes.
The project is shaped by the choreographic and dramaturgical practice of its two creators, Petros Konnaris and Rodia Vomvolou, and explores the connection between the logic of a board game and choreographic thinking, blurring the line between performing arts and everyday life. The board game as an imaginary performative stage proposes a horizontal redistribution of agency and power hierarchies, an open, vulnerable and playful space that hosts critical thinking, dialogue and reflection drawn by dance, bodily practices and dramaturgy. A landscape in which a collective thinking body can be activated as an exercise in connectivity and ultimately perhaps even action.
On 13, 14, 20 and 21 June, the audience witnesses the game-performance and participates in the choice of the topic. In addition, between 16 and 19 June, the audience has the opportunity to play the game with other people, discussing their own concerns about today's reality and experiencing from within the activation of a collective, critical atmosphere and the negotiation that emerges while playing.
*The title is borrowed from a quote that Virginia Woolf wrote in her diary in 1915, in view of the beginning of the First World War, as an attempt to preserve hope.
Credits:
Concept/Artistic Direction: Petros Konnaris, Rodia Vomvolou
Scenography/ Game’s Visual identity: Chrysa Georgiou
Performers: Eleana Alexandrou, Konstantina Skalionta, Areti Chourdaki, Costantina Peter, Miriam Gatt
Children of Knowledge: Evagoras Vanezis, Belinda Papavasiliou, Roz, Eleni Mylona, Marita Anastasi, Seta Astreou−Karides, Christos Polymenakos, Despoina Michaelidou, Eleftheria Sokratous
Graphics: Mary Pillakouri
Electronics: Yiannis Poulakis
Technical Support: Antreas Petrou
13th,14th,20th, 21st of June at 20:00
Free entrance!
Duration: 120’
sic. contemporary culture (Megaro Mitsi 3, Nicosia)
Participatory game – Come to play with us: 16th, 19th of June at 18:00 and 17th , 18th of June at 10:00 and 18:00 (Booking required:
https://forms.gle/PCzCRe7QAXPLjvAn9)
Duration: 180’
Also check out other Performances in Nicosia, Arts events in Nicosia, Entertainment events in Nicosia.
